Miło nie było...

... i post wcale do tych najmilszych nie będzie należał.

Ale po kolei, jak wiecie 20 czerwca miałam swój wielki dzień. Jak każda panna młoda chciałam aby wszystko przebiegało bezstresowo i sprawnie. Niestety pojawiła się osoba, którą sama sobie wybrałam, dzięki której zjadłam masę nerwów.

Napisałam do dziewczyny, która wykonuje makijaże czy pomaluje mnie w tym dniu. Wszystko ładnie, pięknie. Ustaliłyśmy cenę i miałam sobie coś poszukać na wzór.

Schody, wielkie schody, zaczęły się gdy próbowałam umówić się na próbny makijaż. Czy to takie dziwne że miesiąc wcześniej chciałabym zobaczyć co i jak i w razie czego szukać gdzieś indziej albo próbować coś zmienić?


"Moja" wizażystka była opryskliwa, plus używała w moim kierunku wulgaryzmów. No to ja dziękuję. Próbowałam spokojnie się z nią dogadać, ale aż się we mnie gotowało i szlag trafił cudowną atmosferę przygotowań do ślubu.

Udało mi się jednak zrobić makijaż próbny w dniu kiedy to już były przygotowania do wesela. Ciężko mi było wygospodarować  na to czas ale musiałam się przekonać jak będę wyglądać co by nie było płaczu w sobotę.

Pojechałam, starałam się być miła i nie wypominać jej jak wobec mnie się zachowała. Niestety widok jaki zastałam trochę mnie zszokował, brudne pędzle i upierdzielone kosmetyki niczym u Durczoka w studio. Rurku pewnie miał wolne od sprzątania.

Makijaż mi się podobał, jednak zdecydowałam że jestem za mocno pomalowana i poprosiłam o delikatniejszy makijaż później.

Nadszedł dzień ślubu, ja od rana jak na szpilkach aby zdążyć ze wszystkim do przyjazdu kamerzysty i fotografa. Czekam i czekam, jej nie ma. Dzień wcześniej zabalowała na imprezie z tego co wywnioskowałam po jej wpisie na FB. Spóźniła się prawie godzinę (!) nie dałam po sobie poznać zdenerwowania. Jak się za chwilę okazało nie tylko ja byłam zdenerwowana, ponieważ kolejna dziewczyna zaczęła co 5 minut wydzwaniać za nią, skutecznie opóźniając moje malowanie. Podejrzewam tylko że ja byłam w lepszej sytuacji bo miałam 2 godziny jeszcze na fryzjera i całą resztę. Tamta biedna dziewczyna za chwilę już miała być gotowa. A. ( nie użyję jej imienia tutaj ) pojechała do niej jak już pewnie kamerzysta był. Koszmar.

Ja do płacenia, no ale ona nie ma mi wydać. Mówię że podskoczę do mamy (dom obok) i rozmienię. Nie bo ona się tak strasznie spieszy i kiedyś wpadnie po pieniądze przy okazji jak będzie niedaleko przejeżdżać. No ok.

Makijaż miałam piękny, ale jakim kosztem? Czy tak teraz traktuje się klientów? Jeszcze mi się żaliła że musi stąd wyjechać bo klientki się odwracają i traci wszystkie. Dziwne prawda?

Tutaj wam wkleję część rozmowy, same zobaczcie, czy chciałybyście żeby ktoś was tak traktował?

Niestety po ślubie nie skończyły się z nią zatargi. Przecież nie uregulowałam zapłaty za makijaż. No tak, mam dwójkę małych dzieci i na swój koszt mam jechać do niej żeby jej płacić, bo ona nie miała wydać, była godzinę spóźniona i nie mogła poczekać 2 minuty na rozmienienie pieniędzy. Zawiozłam jej te pieniądze bo zaczęła mi grozić na FB, mówiła że dłużej nie ma zamiaru czekać i to teraz nie w jej interesie jechać po te pieniądze. Ponoć miałam być sławna jeśli bym nie przyjechała z pieniędzmi ;) 

Dane i zdjęcie zamazałam ze względu na ochronę danych osobowych, ale każdej chętnej osobie napiszę na priv kto to taki. Na dodatek współpracuje ona z fotografami i maluje dużo osób, ja się tylko pytam jak z nią wytrzymują? Co drugi jej wpis na FB to jakie to życie jest do du... , jak to jej źle i jak to na wszystko ma wyje...ne jak to do mnie napisała.

Jeśli ktoś nie umie pracować z ludźmi to niech tego nie robi. Traktujmy się z szacunkiem, czy to tak wiele? Dziewczyna ma talent do malowania, ale z takim podejściem do świata nie wróżę jej kariery. Ponoć chce podbijać Warszawę bo tu jest już spalona ;)

Musiałam to z siebie wyrzucić i przy okazji ostrzec inne dziewczyny. Dusiło mnie to już ;)

Dobranoc :)